Natuur & DuurzaamNieuws uit ZwolleVoorpagina

Riante villa voor bevers aan de IJssel bij Zwolle

Zwolle – Bevers aan de IJssel krijgen binnenkort een bijzondere schuilplaats bij hoogwater. Het Waterschap Drents Overijsselse Delta wil in de uiterwaarden bij Zwolle-Zuid een drijvende hoogwatervlucht plaatsen. Dit is een proef voor vijf jaar om te testen of bevers bij extreem hoogwater gebruikmaken van deze kunstmatige schuilplek in plaats van in de dijk te graven. De vergunning is aangevraagd.

Waarom een drijvende hoogwatervlucht?

Normaal gesproken bouwen bevers zelf een extra burcht als het water stijgt. Maar als het water heel hoog komt en ze geen droge plek meer vinden, zoeken ze beschutting in de dijk en graven daar een hol. Dit kan de dijk verzwakken en de waterveiligheid in gevaar brengen.

Het waterschap wil testen of bevers in zo’n situatie kiezen voor de drijvende hoogwatervlucht in plaats van de dijk. Deze kunstmatige schuilplaats ligt het hele jaar in het water en beweegt mee met de waterstand. Zo hebben de bevers altijd een veilige en droge plek bij extreem hoogwater.

Zenders op de bevers

De hoogwatervlucht wordt geplaatst tussen twee bestaande burchten, zodat beide beverfamilies er gebruik van kunnen maken. Om te onderzoeken hoe de dieren reageren, worden enkele bevers in samenwerking met de Zoogdiervereniging uitgerust met een zender. Zo kan gekeken worden wat de beweegpatronen zijn  bij hoogwater en waar ze dan naar toe gaan.

Het project in Zwolle is nog in de vergunningsfase, maar begin volgende maand wordt in de Maas in Noord-Brabant de eerste drijvende hoogwatervlucht van Nederland geplaatst. Als de proef succesvol blijkt, kan dit een effectieve manier worden om dijken te beschermen zonder de bevers uit hun leefgebied te verdrijven.

Foto © Ria Olde Rechterschot
Dit is de plek waar de hoogwatervlucht komt als de vergunning is verleend. Foto © Johan Spinder

 

Sinds de introductie van bevers in de jaren ’80 is hun populatie exponentieel gegroeid, met bevers die nu langs grote rivieren zitten en verder landinwaards trekken via regionale waterlopen. Het aantal hoogwatervluchtplaatsen (HVP’s) is onder andere door rivierverruimende projecten afgenomen, waardoor de risico’s op schade aan waterkeringen tijdens hoogwater zijn toegenomen. Daarbij kan gesteld worden dat hoe hoger en langduriger het hoogwater is, hoe groter de risico’s op schade zijn. Tijdens hoogwaterperiodes overstromen beverholen en -burchten langs de oevers, waardoor bevers naar dijken vluchten om daar te graven. Sinds 1995 en 1998 zijn er, op die van juli 2021 in de Maas na, geen echte hoogwatersituatie meer voorgekomen in Nederland. Echter, we zien nu al bij beperkte hoogwatersituaties schade aan de waterkeringen ontstaan door bevers die de dijk invluchten. De holen worden onder de waterspiegel gegraven en zijn daarom pas bij vallend water te zien. In toenemende mate worden de hierboven beschreven problemen onderkend en daarom hebben de waterschappen, Rijkswaterstaat, ProRail en de Zoogdiervereniging de handen ineen geslagen en een samenwerking aangegaan om het probleem op te lossen. Bron: Kenniscentrum Bever

Gerelateerde artikelen

Install PWA
Back to top button
Meldingen van deze website toestaan? Toestaan Weigeren